از كجا بفهميم داريم اشتباه فكر ميكنيم؟

با خرد شدن باورهايمان، به اشتباه تصور مي‌كنيم ماييم كه فرو مي‌پاشيم، اما در واقع تخيلات ما كه خود را ذات و جوهر ما وانمود مي‌كردند ناپديد مي‌شوند.

و هيچ‌كس بهتر از كودكي كه برخلاف اميدهاي ما رفتار مي‌كند، نمي‌تواند توهمات ما را در هم بشكند. مادري از پسرش در برابر آزار پدر محافظت نكرده بود. بعدها پسر از مادرش به اين بهانه كه او مقصر اصلي مشكلاتش است، باج خواهي مي‌كرد و آنقدر به او فشار مي‌آورد كه تسليم مي‌شد!

بعد از اينكه به آن مادر نشان دادم چطور پسرش از او باج‌ مي‌گيرد و چگونه او تقلا مي‌كند كه بخشش پسرش را بخرد و چگونه سعي او براي خريدن صلح، به جنگ بيشتر منجر مي‌شود؛ او گفت: اين داره منو ميكشه! به او گفتم: اين داره توهمات تو رو مي‌كشه نه خود تو‌‌ رو!

او لب هايش را جمع كرد و با گريه گفت: ولي من نمي‌خوام روابطمون آسيب ببينه! به او‌ گفتم: چطوري ميتوني به چيزي كه وجود نداره آسيب برسوني!؟ او با پسري خيالي كه مي‌خواست داشته باشد ارتباط داشت نه با پسر واقعي‌اش! اما مي‌خواست پسرش با خود او رابطه داشته باشد؛ نه با تصويري كه از مادرش براي خود ساخته بود!

پسرش تصوير يك شيطان صفت را از مادرش مي‌ديد كه سزاوار مجازات است نه خود مادرش را... مادر نيز مي‌ترسيد رابطه خوبي كه در آرزويش بود، آسيب ببيند؛ در حالي كه چنين رابطه‌اي سالها بود وجود نداشت.

با رها كردن توهمات خود، مي‌توانيم با حقيقتي كه از آن وحشت داشتيم زندگي كنيم. وقتي آن زن از انتظار براي داشتن پسري كه مي‌خواست دست كشيد؛ ديگر سعي نكرد عشق او را بخرد و در عوض، عاشق پسر واقعي‌اش شد. باج‌گيري به آخر رسيده بود.

شما وابستگي به چه باورها و توهماتي را كنار گذاشتيد تا توانستيد با واقعيت روبرو شويد؟

دروغ‌هايي كه به خود مي‌گوييم
جان فرد ريكسون